[You must be registered and logged in to see this image.]

Šegrt Obrena Vlado

Rođen je 18. decembra 1907. u selu Aranđelovu, Lastva,
Trebinje, Bosna i Hercegovina.
Osnovnu školu završio je u Lastvi, i do 1941. bavio se
zemljoradnjom, a često je radio i kao sezonski radnik i
družio se s naprednim radnicima, koji su ga i uveli u
revolucionarni radnički pokret. Član SKOJa
postao je
1928, a KPJ 1931. U Partiju ga je primio Sava Kovačević,
koji je na njega vršio snažan utjecaj. Do formiranja
partijske organizacije u Lastvi, Vlado je bio član partijskog
rukovodstva u Grahovu. Već iskusan politički radnik, od
1936. Vlado je član MK KPJ za Trebinje, a od 1939. i član
Sreskog komiteta KPJ za Trebinje.
U toku aprilskog rata nalazio se na položajima u Boki,
izbjegao je zarobljavanje i donio oružje kući. Odmah posle kapitulacije Kraljevine
Jugoslavije, stupio je u vezu sa Savom Kovačevićem i drugim komunistima u trebinjskom
srezu. Radio je na organiziranju oružane borbe i davanju otpora ustaškim zločincima. U svom
selu je formirao četu, bio je njen komesar u prvim uspješnim oružanim akcijama protiv
neprijatelja. Od septembra 1941. ova partizanska četa, će, pod njegovim rukovodstvom,
odnijeti nekoliko značajnih pobjeda nad talijanskim i ustaškodomobranskim
snagama. To je
uticalo na stanovništvo da se brže opredjeljuje za NOP. Vlado Šegrt se isticao kao dobar
organizator i vrlo hrabar borac. Ličnim primjerom poticao je ostale borce, i ubrzo postao
popularan u svom kraju. Zajedno sa Savom Kovačevićem i drugim borcima, skakao je i na
talijanske tenkove, uništavao ili zarobljavao njihovu posadu. U jednoj od tih akcija, u
novembru 1941, zaplijenjena su 3 tenka, 8 kamiona i dosta oružja i municije. Kod Klenka,
nedaleko od Moska, između Bileće i Trebinja, razbio je, sa svojim borcima, 6. januara 1942,
talijansku kolonu i dobio veliki plijen u oružju, municiji i drugoj ratnoj opremi. Posebno je
bio odlučan u borbama s četnicima. U napadu na Borač, sredinom aprila 1942, komandirao je
južnim sektorom fronta, posebno se istakavši u napadu na utvrđene ustaške položaje na
Mjedeniku.
U toku rata bio je na raznim vojnim i političkim dužnostima: politički komesar partizanske
čete u Lastvi; zatim komandant Bataljona „Luka Vukalović"; komandant 1. hercegovačkocrnogorskog
udarnog partizanskog bataljona od 28. januara 1942; komandant Sjevernohercegovačkog
NOP odreda od aprila 1942; komandant Hercegovačkog NOP odreda od
sredine juna 1942; komandant 10. hercegovačke brigade od 10. augusta 1942; zamjenik
komandanta 3. udarne divizije NOV i komandant 29. hercegovačke udarne divizije, od njenog
osnivanja, sredinom novembra 1943, do kraja rata.
U borbama s neprijateljskim snagama u zapadnoj i centralnoj Bosni, na Kupresu, oko
Imotskog i Posušja, oko MrkonjićGrada,
Glamoča, Jajca, Busovače, Turbeta, Žepča, Prozora
i Rame, borci njegove brigade izvojevali su niz sjajnih pobjeda. U borbama za Prozor, Ramu i
na Neretvi, u borbama za oslobođenje Nevesinja i Gacka, sa svojim borcima napravio
je nekoliko podviga, razbijajući i uništavajući, marta—aprila 1943, brojne talijanske, četničke
i ustaškodomobranske
snage.
450
U borbama na Sutjesci, 10. hercegovačka brigada pod komandom Vlada Šegrta vodila je
krvave borbe s njemačkim snagama na M rat inju,
Pivskom Javorku, Volujaku i Magliću, u
dolini Sutjeske.
Kao komandant 29. hercegovačke divizije, vodio je mnoge i poznate borbe i odnio mnoge
pobjede u Hercegovini, kod Dubrovnika i HercegNovog,
Mostara, Sarajeva, Trsta i
Ljubljane. Iz rata je izišao u činu generalmajora
JNA. O njemu i njegovim borcima narod je
u toku rata ispjevao mnoge pjesme. Bio je vijećnik i član ZAVNOBiHa
i AVNOJa,
a od
septembra 1944. član je Oblasne narodnooslobodilačke skupštine i član Oblasnog odbora
NOFa
za Hercegovinu.
Posle oslobođenja, obavljao je niz odgovornih političkih i državnih funkcija: ministar
poljoprivrede u prvoj vladi BiH (1945—1948), predsjednik Prezidijuma Narodne skupštine
BiH (19481953),
član Izvršnog veća BiH (od 1953) i potpredsjednik Narodne skupštine BiH
(od 1953). Biran je za poslanika Savezne i Republičke skupštine BiH neprekidno posle rata do
1967. godine.
Vlado Šegrt je bio član CK KPJ (SKJ) i član Politbiroa, odnosno IK CK SK BiH, do 1965.
Bio je predsjednik Kontrolne komisije CK SK BiH do 1964. i član CK SKJ. Pored toga,
Vlado je bio i član Glavnog odbora SSRN BiH i član Saveznog odbora SSRNJ do 1963, član
Glavnog odbora SUBNOR BiH i Saveznog odbora SUBNOR i član Glavnog odbora
Udruženja rezervnih oficira. Bio je član Savjeta Federacije.
Narodnim herojem proglašen je 20. decembra 1951. godine.