Dr.Vojislav Koštunica




Dr. Vojislav Koštunica (Beograd, 24. mart 1944) je srpski političar i državnik, doktor pravnih nauka, teoretičar prava i bivši predsednik Savezne Republike Jugoslavije (2000-2003) i Vlade Republike Srbije (2004-2008). Predsednik je Demokratske stranke Srbije od njenog osnivanja, 1992. godine.

Bio je član redakcije i glavni i odgovorni urednik više pravnih i filozofskih časopisa, kao što su „Arhiv za pravne i društvene nauke“, „Filozofske studije“, „Filozofija i društvo“ i „Teorija“. Član je Srpskog PEN


Biografija

Vojislav Koštunica je rođen 24. marta 1944. godine u Beogradu, u porodičnoj kući u Skadarskoj ulici. Osim na Dorćolu, u detinjstvu i mladosti, često je boravio i u Miloševcu, zavičaju majčine porodice, gde je i kršten 1944. godine, pošto se porodica sklonila iz Beograda zbog čestih angloameričkih bombardovanja prestonice. Porodična kuća Koštunica je tokom rata dva puta rušena, prvo u aprilskom nemačkom bombardovanju, a zatim i savezničkom.

Koštuničin pradeda, Jovan Damljanović, bio je učesnik Svetoandrejske skupštine iz 1858. godine, kao narodni poslanik iz Koštunića, kada je prozvan Koštunica. Iz porodice Damljanović je i Anđelija, majka srpskog vojskovođe Živojina Mišića.

Koštunica se školovao u Beogradu, gde je završio osnovnu školu. Drugu beogradsku gimnaziju pohađao je i maturirao u vreme kada je ona već bila preseljena, privremeno, u zgradu pete beogradske gimnazije, kod tašmajdanskog parka. Nakon mature (1962) upisao je Pravni fakultet u Beogradu, na kojem je diplomirao 27. juna 1966. godine. Magistrirao je 1970. sa temom „Teorija i praksa jugoslovenskog ustavnog sudstva“, a te godine izabran je za asistenta na Pravnom fakultetu. Doktorirao je 11. decembra 1974. godine na temu „Institucionalizovana opozicija u političkom sistemu kapitalizma“. Međutim, te godine u vreme političkih progona na Univerzitetu, morao je da napusti fakultet. Petnaest godina kasnije, odbija ponudu da se kao profesor vrati na fakultet. Od 1974. godine radio je u Institutu društvenih nauka, a od 1981. godine u Institutu za filozofiju i društvenu teoriju kao viši naučni saradnik i jedno vreme direktor. Objavio je radove iz oblasti ustavnog prava, političke teorije i filozofije.